مقایسه سه روش شیمی درمانی تکمیلی بعد از جراحی ماستکتومی تعدیل شده بر میزان فراغت از بیماری مبتلایان به سرطان پستان با استفاده از مدل لوگ لوجستیک

سابقه و هدف: شیمی درمانی از اجزای درمان های تکمیلی پس از جراحی مبتلایان به سرطان پستان است. هدف این مطالعه، مقایسه کارایی رژیم های درمان تکمیلی taxane-based و anthracycline-based با cyclophosphamide, methotrexate و5-fluorouracil (cmf) بعد از جراحی ماستکتومی تعدیل شده(modified radical mastectomy ,mrm) از نظر مدت زمان فراغت از بیماری بود. مواد و روش ها: 62 بیمار مبتلا به سرطان پستان که تحت عمل جراحی mrm قرار گرفته و اندیکاسیون شیمی درمانی توسط انکولوژیست برای آن ها گذاشته شده بود و در مرحله عاری از متاستاز بودند، وارد مطالعه شدند. این بیماران یکی از رژیم های شیمی درمانی مذکور را دریافت و در یک دوره زمانی 8ساله از نظر زمان عود/متاستاز بررسی شدند. برخی ویژگی های دموگرافی و پاراکلینیکی آن ها ثبت و با استفاده از رگرسیون بقای لوگ لوجستیک، اثربخشی این سه رژیم مقایسه شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران 49 (31/1) سال بود. در بیش از 40 درصد موارد، تومور از درجه بدخیمی 3 بود. میانه زمان پیگیری بیماران 20 ماه و نرخ فراغت از بیماری 5ساله آن ها، 48 درصد بود. تحلیل بقای پارامتری، بیان گر تاثیر نوع درمان تکمیلی (185/3=or(anthracycline/cmf) ؛(676/3=or(taxane/cmf))، درجه بدخیمی تومور (528/2=or)، اندازه تومور (598/5=or) و تعداد گره های لنفاوی درگیر (112/1=or) بر میزان فراغت از بیماری بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از کارایی بیش تر درمان با taxane-based و anthracycline-based در مقایسه با cmf بود. این مطالعه هم چنین نشان داد که تشخیص به هنگام تومور، اهمیت بسیار بسزایی در موفقیت درمان به لحاظ افزایش مدت زمان فراغت از بیماری دارد. این امر اهمیت غربال گری و آموزش را آشکار می سازد.